Η χειρουργική επέμβαση Γαστρικής Παράκαμψης και Γαστρικής Μανίκας είναι και οι δύο εξαιρετικές επιλογές για όσους αναζητούν σημαντική απώλεια βάρους και καλύτερη συνολική υγεία. Ενώ κάθε διαδικασία μπορεί να προσφέρει ουσιαστικές βελτιώσεις, η Γαστρική Παράκαμψη μπορεί να παρέχει ελαφρώς μεγαλύτερη μείωση του σωματικού βάρους μακροπρόθεσμα, ενώ η Γαστρική Μανίκας τείνει να είναι κάπως πιο απλή και συνοδεύεται από χαμηλότερη πιθανότητα ορισμένων επιπλοκών. Η επιλογή μεταξύ τους συχνά εξαρτάται από ατομικές ιατρικές ανάγκες, όπως η παρουσία σοβαρής γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, συγκεκριμένες ιατρικές καταστάσεις ή προσωπική προτίμηση σχετικά με τον τρόπο τροποποίησης του πεπτικού συστήματος.

Ποια διαδικασία προκαλεί τη μεγαλύτερη απώλεια βάρους στη γαστρική παράκαμψη σε σύγκριση με τη γαστρική πτύχωση;
Πολλοί ασθενείς που εξερευνούν τη βαριατρική χειρουργική επιθυμούν να γνωρίζουν ποια επέμβαση οδηγεί στη μεγαλύτερη απώλεια σωματικού βάρους. Βραχυπρόθεσμα (συνήθως έως περίπου ένα ή δύο χρόνια μετά την επέμβαση), η Γαστρική Θήκη και η Γαστρική Παράκαμψη δείχνουν ταχεία και συχνά συγκρίσιμη απώλεια βάρους. Αυτό σημαίνει ότι, για περίπου τους πρώτους 12 μήνες, τα αποτελέσματα μεταξύ αυτών των δύο επεμβάσεων δεν είναι δραματικά διαφορετικά. Οι ασθενείς από διάφορες κλινικές μελέτες έχουν χάσει 30–40% του πρώτου ΔΜΣ τους κατά το πρώτο έτος, υποδηλώνοντας ότι και οι δύο επεμβάσεις μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικές στην ταχεία απώλεια κιλών. Ωστόσο, όταν επεκτείνετε το χρονοδιάγραμμα σε πέντε χρόνια και πέρα, οι ανεπαίσθητες διαφορές γίνονται πιο εμφανείς. Η Γαστρική Παράκαμψη, γνωστή και ως Roux-en-Y gastric bypass (RYGB), τείνει να διατηρεί ένα μικρό προβάδισμα όσον αφορά την απώλεια βάρους. Αυτό το πλεονέκτημα ποικίλλει σε μέγεθος ανάλογα με τη μελέτη, αλλά πολλές αναλύσεις μακροπρόθεσμων δεδομένων δείχνουν ότι οι ασθενείς της Γαστρικής Παράκαμψης διατηρούν υψηλότερο ποσοστό απώλειας υπερβολικού βάρους. Ορισμένες έρευνες δείχνουν περίπου 8% διαφορά στη μείωση του υπερβολικού βάρους, με τη Γαστρική Παράκαμψη να διατηρεί το προβάδισμα στο πενταετές σημείο ή αργότερα. Ακόμα και στη δεκαετία, η Γαστρική Παράκαμψη συνεχίζει να δείχνει ένα μικρό αλλά συνεπές πλεονέκτημα στη διατήρηση της απώλειας βάρους. Ωστόσο, η διάκριση είναι γενικά μέτρια. Και οι δύο επεμβάσεις υπερτερούν κατά πολύ των μη χειρουργικών θεραπειών στη διατήρηση της μακροπρόθεσμης απώλειας βάρους. Έτσι, όταν πρόκειται για τη μεγαλύτερη μείωση βάρους, η Γαστρική Παράκαμψη μπορεί να παράσχει μία επιπλέον ώθηση μακροπρόθεσμα, αλλά η Γαστρική Θήκη δεν απέχει πολύ πίσω. Και οι δύο επεμβάσεις θεωρούνται εξαιρετικά επιτυχείς και ορισμένες μελέτες χαρακτηρίζουν τη μακροπρόθεσμη διαφορά ως κλινικά μικρή. Για πολλούς, η απόλυτη καλύτερη επιλογή συχνά αποφασίζεται από άλλους παράγοντες, όπως η παρουσία γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης ή η επιθυμία αποφυγής ορισμένων εντερικών αλλαγών.
Πώς Επηρεάζουν η Γαστρική Παράκαμψη και η Γαστρική Μανικα σε Συννοσηρότητες Όπως ο Διαβήτης ή η Υψηλή Αρτηριακή Πίεση;
Η επίτευξη ύφεσης ή βελτίωσης ιατρικών καταστάσεων που συνδέονται με την παχυσαρκία είναι ένας από τους πιο ισχυρούς λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι αναζητούν βαριατρική χειρουργική επέμβαση. Τόσο η Γαστρική Χιτών ως και η Γαστρική Παράκαμψη αριστεύουν στην ανακούφιση ή επίλυση χρόνιων ζητημάτων όπως ο διαβήτης τύπου 2, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία. Μετά από οποιαδήποτε επέμβαση, οι ασθενείς συχνά παρατηρούν σταθεροποίηση των επιπέδων σακχάρου τους και, σε πολλές περιπτώσεις, είσοδο σε ύφεση—δηλαδή, ενδέχεται να μπορέσουν να σταματήσουν ή να μειώσουν τη φαρμακευτική αγωγή για τον διαβήτη. Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι η Γαστρική Παράκαμψη ενδέχεται να αποφέρει ελαφρώς υψηλότερο ποσοστό ύφεσης για τον διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με τη Γαστρική Χιτώνιο, αλλά τα αποτελέσματα διαφέρουν. Ορισμένες μελέτες δείχνουν στατιστικό πλεονέκτημα για τη παράκαμψη, ενώ άλλες δεν βρίσκουν ουσιαστική διαφορά. Πολλά άτομα παρατηρούν σημαντικές βελτιώσεις στον έλεγχο της γλυκαιμίας ανεξάρτητα από το ποια διαδικασία έχουν υποβληθεί, οπότε και οι δύο θεωρούνται ισχυρές παρεμβάσεις για τη διαχείριση του διαβήτη. Υψηλή Αρτηριακή Πίεση (Υπέρταση) Και οι δύο διαδικασίες μπορούν να βελτιώσουν δραματικά την αρτηριακή πίεση. Μακροπρόθεσμα, η Γαστρική Παράκαμψη εμφανίζει ενίοτε μία πιο ισχυρή αλλαγή στην ύφεση της υπέρτασης. Ορισμένες μακροχρόνιες μελέτες αναφοράς αναφέρουν υψηλότερο ποσοστό ασθενών που φτάνουν σε φυσιολογική αρτηριακή πίεση χωρίς φάρμακα μετά από Γαστρική Παράκαμψη. Ωστόσο, άλλες έρευνες δεν βρίσκουν σημαντική διαφορά. Το σύνολο των στοιχείων δείχνει ότι και οι δύο διαδικασίες μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές μειώσεις της αρτηριακής πίεσης, με ορισμένες αναλύσεις να υποδηλώνουν ότι η Γαστρική Παράκαμψη μπορεί να υπερέχει ελαφρώς έναντι της Γαστρικής Χιτώνιο σε ορισμένες ομάδες ασθενών. Δυσλιπιδαιμία (Δυσκολίες Χοληστερόλης) Η Γαστρική Παράκαμψη έχει μία ιδιαίτερα αξιοσημείωτη πορεία στη βελτίωση ή την ομαλοποίηση των λιπιδικών προφίλ. Σε σύγκριση με τη Γαστρική Χιτώνιο, συχνά έχει μεγαλύτερη αλλαγή στη μείωση της συνολικής χοληστερόλης, της LDL ("κακή" χοληστερόλη) και των τριγλυκεριδίων. Η Γαστρική Χιτώνιο εξακολουθεί να βελτιώνει τις μετρήσεις των λιπιδίων στους περισσότερους ασθενείς, αλλά το ανεπαρκές συστατικό της παράκαμψης μπορεί να αποδώσει πιο έντονη ομαλοποίηση σε ορισμένες συγκρίσεις. Αποφρακτική Άπνοια Ύπνου (OSA) Και οι δύο χειρουργικές επεμβάσεις μπορούν να μειώσουν ή να εξαλείψουν την ανάγκη για συσκευές όπως μηχανές CPAP. Πολλά άτομα παρατηρούν δραματικές βελτιώσεις στην αναπνοή κατά τη νύχτα. Μελέτες που συγκρίνουν τη Γαστρική Παράκαμψη και τη Γαστρική Χιτώνιο γενικά δεν δείχνουν σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο όσον αφορά στην επίλυση της αποφρακτικής άπνοιας ύπνου. Όποια επιλογή και αν επιλεγεί, οι πιθανότητες για έναν καλύτερο βραδινό ύπνο είναι αρκετά υψηλές. Μία περιοχή όπου οι δύο διαδικασίες αποκλίνουν σαφώς είναι η θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (GERD). Η Γαστρική Παράκαμψη συχνά οδηγεί σε σημαντική ανακούφιση από τα συμπτώματα παλινδρόμησης, ενώ η Γαστρική Χιτώνιο μπορεί να τα βελτιώσει ή να τα επιδεινώσει, ανάλογα με την ανατομία και τον τρόπο ζωής του ασθενούς. Στην πραγματικότητα, ορισμένα άτομα που δεν είχαν ποτέ προβλήματα παλινδρόμησης πριν μπορεί να τα αναπτύξουν μετά από μια διαδικασία χιτωνίου, ενώ άλλοι με ήπια GERD μπορεί να παρατηρήσουν ενίσχυση των συμπτωμάτων. Ως αποτέλεσμα, όσοι έχουν σημαντική προϋπάρχουσα GERD ενδέχεται να κλίνουν προς τη Γαστρική Παράκαμψη, επειδή τείνει να μειώνει την έκθεση στο οξύ στον οισοφάγο και μπορεί να αποτρέψει επιπλοκές όπως σοβαρή οισοφαγίτιδα.
Υπάρχουν Υψηλότεροι Χειρουργικοί Κίνδυνοι στη Γαστρική Παράκαμψη σε Σύγκριση με το Γαστρικό Μανίκι;
Μία από τις πιο συνήθεις ερωτήσεις σχετικά με τη χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους είναι η πιθανότητα επιπλοκών. Σε έμπειρα ιατρικά κέντρα, τόσο η Γαστρική Παράκαμψη όσο και το Γαστρικό Μανίκι έχουν χαμηλά ποσοστά σοβαρών περιεγχειρητικών προβλημάτων. Οι σύγχρονες χειρουργικές μέθοδοι και τα πρωτόκολλα έχουν συνεχώς βελτιώσει την ασφάλεια, καθιστώντας αυτές τις επεμβάσεις λιγότερο επικίνδυνες σήμερα από ό,τι στις προηγούμενες δεκαετίες. Και οι δύο επεμβάσεις εκτελούνται λαπαροσκοπικά (μέσω μικρών τομών), γεγονός που μειώνει τον χρόνο της χειρουργικής επέμβασης, την απώλεια αίματος και τον μετεγχειρητικό πόνο. Βραχυπρόθεσμες επιπλοκές όπως αιμορραγία, λοίμωξη ή διαρροές εμφανίζονται σε ένα μικρό ποσοστό περιπτώσεων. Ενώ ορισμένες μεγάλες μελέτες υποδεικνύουν ότι η Γαστροσκόπηση Μανίκι μπορεί να παρουσιάζει ελαφρώς λιγότερες πρώιμες επιπλοκές από τη Γαστρική Παράκαμψη, άλλες δεν δείχνουν καμία οριστική διαφορά. Συνολικά, το άμεσο προφίλ ασφάλειας θεωρείται πολύ παρόμοιο και τα ποσοστά θνησιμότητας για τις δύο επεμβάσεις είναι εξαιρετικά χαμηλά. Όταν εξετάζουμε επιπλοκές που εμφανίζονται μήνες ή χρόνια μετά την επέμβαση, υπάρχουν μοναδικές παραμέτρους για κάθε μέθοδο. Η Γαστρική Παράκαμψη περιλαμβάνει την αλλαγή της εντερικής ανατομίας, οπότε υπάρχει κίνδυνος εσωτερικών κηλών ή οριακών έλκων στο σημείο όπου το λεπτό έντερο ενώνεται με τον νέο στομαχικό θύλακα. Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε Γαστροσκόπηση Μανίκι δεν αντιμετωπίζουν αυτά τα συγκεκριμένα προβλήματα, καθώς το εντερικό σύστημα παραμένει ανέπαφο, αλλά έχουν το δικό τους σύνολο δυνητικών ζητημάτων, όπως αυξημένη πιθανότητα επιδείνωσης της παλινδρόμησης ή καούρας. Τελικά, η έρευνα δείχνει ότι η Γαστροσκόπηση Μανίκι μπορεί να παρουσιάζει έναν ελαφρώς χαμηλότερο συνολικό κίνδυνο επιπλοκών με την πάροδο του χρόνου, αλλά αυτό το πλεονέκτημα δεν είναι απόλυτο. Παράγοντες όπως η δεξιότητα του χειρουργού, η συμμόρφωση του ασθενούς με τη μεταγενέστερη φροντίδα και οι ατομικές συνθήκες υγείας μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τα αποτελέσματα. Η Γαστρική Παράκαμψη είναι γενικά πιο περίπλοκη λόγω των περισσότερων σταδίων στη δημιουργία ενός μικρού στομαχικού θύλακα και της ανακατεύθυνσης των έντερων. Αυτός ο μεγαλύτερος χρόνος επέμβασης μπορεί να σημαίνει αυξημένες πιθανότητες για ορισμένες χειρουργικές προκλήσεις, αν και οι σύγχρονες τεχνικές έχουν μειώσει σημαντικά τη διάρκειά της. Η Γαστροσκόπηση Μανίκι είναι συχνά πιο απλή˙ οι χειρουργοί ουσιαστικά αφαιρούν ένα μεγάλο μέρος του στομάχου και διαμορφώνουν το υπόλοιπο σε έναν στενό σωλήνα. Αυτή η διαφορά μπορεί να είναι σημαντική για ασθενείς με σημαντικούς ιατρικούς κινδύνους ή για εκείνους για τους οποίους επιθυμητός είναι ένας μικρότερος χρόνος αναισθησίας.
Τι γίνεται με τις διατροφικές ελλείψεις στη γαστρική παράκαμψη έναντι της γαστρικής θήκης;
Μια κρίσιμη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο βαριατρικών διαδικασιών είναι το πώς η καθεμία επηρεάζει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Και οι δύο επεμβάσεις μειώνουν την ποσότητα τροφής που μπορεί να κρατήσει το στομάχι και απαιτούν μακροχρόνια χρήση βιταμινών και μετάλλων. Ωστόσο, το Γαστρικό Bypass εισάγει ένα στοιχείο "δυσαπορρόφησης" παρακάμπτοντας μέρος του λεπτού εντέρου, το οποίο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ορισμένων ελλείψεων. Οι ασθενείς με Γαστρικό Bypass συχνά αναπτύσσουν έλλειψη Βιταμίνης B₁₂ επειδή η χειρουργική επέμβαση επηρεάζει την ικανότητα του σώματος να απορροφήσει τη Β₁₂ από τις τροφές. Με λιγότερο στομαχικό οξύ και μειωμένη επαφή με το μέρος του λεπτού εντέρου που βοηθά στην απορρόφηση, τα επίπεδα Β₁₂ μπορεί να πέσουν χωρίς επαρκή συμπλήρωση. Οι ασθενείς με Γαστρικό Μανίκι δεν είναι απρόσβλητοι από το πρόβλημα, αλλά συνήθως έχουν λιγότερα προβλήματα απορρόφησης Β₁₂ καθώς το έντερο παραμένει σε συνέχεια. Απορρόφηση Σίδηρου Η απορρόφηση σιδήρου λαμβάνει χώρα κυρίως στο δωδεκαδάκτυλο, το πρώτο μέρος του λεπτού εντέρου. Επειδή το Γαστρικό Bypass κατευθύνει την τροφή μακριά από αυτήν την περιοχή, η αναιμία από έλλειψη σιδήρου είναι πιο συχνή στους ασθενείς με bypass. Αν και οι ασθενείς με Μανίκι μπορούν επίσης να αναπτύξουν έλλειψη σιδήρου εάν η διατροφή τους είναι ανεπαρκής, τα ποσοστά είναι γενικά χαμηλότερα σε σύγκριση με το bypass λόγω της άθικτης ροής του εντέρου. Ασβέστιο και Βιταμίνη D Και οι δύο μορφές χειρουργικής απαιτούν στενό έλεγχο των επιπέδων ασβεστίου και βιταμίνης D επειδή το χαμηλό ασβέστιο και η βιταμίνη D μπορούν να οδηγήσουν σε κακή υγεία των οστών μακροπρόθεσμα. Οι ασθενείς με bypass διατρέχουν συνήθως μεγαλύτερο κίνδυνο δυσαπορρόφησης στο μέρος του εντέρου όπου απορροφάται καλύτερα το ασβέστιο. Οι ασθενείς με Μανίκι, ενώ χρειάζονται συμπληρώματα, μπορεί να διατρέχουν ελαφρώς χαμηλότερο κίνδυνο σοβαρής έλλειψης. Ωστόσο, πρέπει να ακολουθούν πιστά τις διατροφικές οδηγίες για να προστατεύσουν τη μαζική των οστών. Άλλα Μικροθρεπτικά Στοιχεία Το φυλλικό οξύ, η θειαμίνη και άλλες βιταμίνες μπορούν να εξαντληθούν εάν οι ασθενείς δεν ακολουθούν τα συνιστώμενα συμπληρωματικά προγράμματα. Ευτυχώς, τα περισσότερα βαριατρικά προγράμματα απαιτούν από τους ασθενείς να κάνουν τακτικές εργαστηριακές εξετάσεις και να ακολουθούν ένα σχέδιο συμπλήρωσης που περιλαμβάνει πολυβιταμίνη, ασβέστιο, βιταμίνη D, σίδηρο και πιθανώς ενέσεις Β₁₂ ή υπογλώσσιες μορφές εάν τα επίπεδα αρχίσουν να πέφτουν.
Πώς Αναρρώνουν οι Ασθενείς Μετά από Γαστρική Παράκαμψη σε Σύγκριση με Γαστρική Μανίκι;
Η ανάρρωση μετά από βαριατρική χειρουργική έχει εξελιχθεί σημαντικά, χάρη στις λαπαροσκοπικές τεχνικές και τα βελτιωμένα πρωτόκολλα ανάρρωσης μετά τη χειρουργική επέμβαση (ERAS). Οι νοσηλείες για τόσο τη Γαστρική Παράκαμψη όσο και τη Γαστρική Θήκη διαρκούν συχνά μία έως δύο ημέρες και οι ασθενείς μπορούν να αρχίσουν να περπατούν την ίδια ημέρα σε πολλές περιπτώσεις. Και οι δύο διαδικασίες προκαλούν τυπικά κάποια κοιλιακή δυσφορία, αλλά οι περισσότεροι ασθενείς διαπιστώνουν ότι ο πόνος διαχειρίζεται καλά με τα συνήθη φάρμακα. Οι ασθενείς με Θήκη μπορεί να έχουν ελαφρώς μικρότερο χρόνο επέμβασης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερη αναισθησία και ενδεχομένως σε γρηγορότερη αρχική ανάρρωση. Ωστόσο, και οι δύο ομάδες συχνά αναφέρουν παρόμοια επίπεδα πόνου κατά τις πρώτες ημέρες. Πολλοί μπορούν να επιστρέψουν σε κανονικές δραστηριότητες μέσα σε δύο έως τέσσερις εβδομάδες, αν δεν υπάρχουν επιπλοκές. Για φυσικά απαιτητικές εργασίες, μπορεί να χρειαστεί λίγος περισσότερος χρόνος απουσίας. Και οι ασθενείς με Γαστρική Θήκη και Γαστρική Παράκαμψη χρειάζεται να ακολουθήσουν μια στάδια διατροφή, ξεκινώντας με διαυγή υγρά, προχωρώντας σε πλήρη υγρά, στη συνέχεια μαλακές τροφές και τελικά επιστρέφοντας σε ένα ευρύτερο φάσμα υγιεινών επιλογών. Και οι δύο ομάδες βιώνουν μια αξιοσημείωτη βελτίωση στην γενική ευεξία μόλις η πρώτη φάση επούλωσης περάσει. Συχνά λέγεται ότι έχουν περισσότερη ενέργεια, λιγότερο πόνο στις αρθρώσεις και υψηλότερη αυτοεκτίμηση. Οι έρευνες για την ποιότητα ζωής συνήθως δείχνουν σημαντικές βελτιώσεις για και τους ασθενείς με Γαστρική Θήκη και Γαστρική Παράκαμψη, χωρίς σημαντικές διαφορές στη γενική σωματική ή ψυχική υγεία μετά τους πρώτους μήνες. Ωστόσο, αν οι ασθενείς με Θήκη αναπτύξουν προβληματική γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αίσθηση ευεξίας τους, ενώ οι ασθενείς με παράκαμψη που αντιμετωπίζουν χρόνιες ελκώσεις ή εσωτερικές κήλες μπορεί να αντιμετωπίσουν ξεχωριστές προκλήσεις στην ποιότητα ζωής.
Η παράκαμψη του στομάχου και η γαστρική μείωση έχουν διαφορετικά ποσοστά επανεγχείρησης;
Μια δευτερογενής χειρουργική επέμβαση μετά την πρώτη βαριατρική διαδικασία μπορεί να χρειαστεί για διάφορους λόγους, όπως η διαχείριση επιπλοκών ή η αναθεώρηση μιας διαδικασίας σε άλλη λόγω ανεπάρκειας απώλειας βάρους ή σοβαρής παλινδρόμησης. Όταν πρόκειται για στατιστικά στοιχεία επαναληπτικών επεμβάσεων, τα δεδομένα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το πώς υπολογίζονται οι επαναληπτικές εγχειρήσεις και γιατί πραγματοποιούνται. Οι ασθενείς με Γαστρικό Μανίκι περιστασιακά ζητούν αναθεώρηση σε Γαστρική Παράκαμψη, αν αναπτύξουν επίμονη ή νέα εμφάνιση ΓΟΠΝ που δεν μπορούν να διαχειριστούν τα φάρμακα ή αν ανακτήσουν σημαντικό μέρος του βάρους και θέλουν μια πιο δυσαπορροφητική διαδικασία. Αντίθετα, οι ασθενείς με Γαστρική Παράκαμψη μερικές φορές χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για ζητήματα όπως εντερική απόφραξη, εσωτερικές κήλες ή έλκη στο περιθώριο στο χειρουργικό σύνδεσμο μεταξύ στομάχου και εντέρου. Ορισμένες μελέτες υποστηρίζουν ότι το Γαστρικό Μανίκι μπορεί να έχει μεγαλύτερη πιθανότητα τελικής μετατροπής σε άλλη βαριατρική διαδικασία. Άλλες βρίσκουν ότι οι ασθενείς με Γαστρική Παράκαμψη αντιμετωπίζουν πιο συχνές επαναληπτικές επεμβάσεις που συνδέονται με επιπλοκές παρά με αποτυχία απώλειας βάρους. Όταν λαμβάνονται υπόψη όλες οι μορφές επαναληπτικών επεμβάσεων σε βάθος χρόνου, τα μεγάλης κλίμακας δεδομένα συχνά αποκαλύπτουν παρόμοιες συχνότητες περισσότερων χειρουργείων μεταξύ των δύο ομάδων, αν και για διαφορετικούς λόγους. Στη δεκαετία που ακολουθεί την επέμβαση, πολλοί ασθενείς δεν χρειάζονται άλλη επέμβαση, οπότε τα ποσοστά επαναληπτικών επεμβάσεων παραμένουν μικρή μειοψηφία και για τις δύο διαδικασίες. Η πιθανότητα ανάγκης για δεύτερη επέμβαση είναι κάτι που πρέπει να έχετε υπόψη, ειδικά για άτομα με σοβαρή παλινδρόμηση που επιλέγουν Γαστρικό Μανίκι ή για εκείνους που επιλέγουν Γαστρική Παράκαμψη αλλά μπορεί να αντιμετωπίσουν επιπλοκές σχετικές με την αναδρομή του εντέρου.